به گزارش خبرگزاری فارس از ایلام، آقای نیری یکی از کفاشانی است که 39 سال در کوچه تنگ و خلوت برای چرخاندن زندگی‌اش کفاشی می‌کند، اما این کفاش خوش قلب با دیگر کفاش‌ها مقداری متفاوت است، گرچه او شاید وضع مالی مناسبی نداشته باشد اما هوای نیازمندان شهرش را دارد.
نگاهش خسته بود با خودش دعایی می‌کرد که بوی بهشت از زمزمه‌های نیایشش پدیدار بود، با دستان پینه بسته و سیاه رنگ واکسی‌اش لوازم ساده کار خود را در گوشه دیوار پهن کرده بود تنهایی‌اش در کنار دیوارها دیدنی بود.
هوای گرم صبح روزهای خرداد آزارش می‌داد، از دور که به او خیره شده بودم به بهانه خریدن نخ برای کفش‌هایم با عمو کفاش مهربان هم صحبت شدم.
عمو کفاش شهر سرابله که هر روز صبح ساعت 9 در کوچه‌های باریک و خلوت پاساژ شهرداری سرابله جعبه پر از امید خود را کنج دیوارها می‌گذارد و با زمزمه یا علی کارش را شروع می‌کند. کسی است که هوای نیازمندان شهرش را دارد قدم‌های رهگذران از پیر و جوان حتی کودکان مهربانی او را دیده‌اند.
این کفاش مهربان در گفت‌وگویی صمیمی به من گفت: پشت و ستون فقراتم به شدت درد دارد. با این که خودش درد داشت ولی مردانگی و معرفتش به بی بضاعت‌ها گویای همه چیز زندگی‌اش بود.
نیری هم صحبتی را با من ادامه داد و افزود: از همان اول که وارد زندگی شدم سختی کشیدم، سختی از جنس درد، دردی که الان ستون فقراتم را به ستوه در آورده است. هرگز تصور نمی‌کردم که روزی برسد توان پرداخت هزینه‌های سنگین و مختلف ام آر ای را نداشته باشم.
او افزود: واقعیتش درآمد کفاشی چیزی نیست و کفاف زندگی‌ام را نمی‌دهد ولی شکر به خدایی که روزی رسان است یک نفر که نمی‌شود برای 5 نفر درآمد داشته باشد واقعا کمرشکن است.
به من گفت خانم خبرنگار خودت در جریان مشکلات اقتصادی هستی من کارم را از 9صبح تا حدودا 9 شب انجام می‌دهم برای ناهار و شام هم همان محل کار در کوچه در زیر آفتاب سوزان لقمه نانم را می‌خورم از این کارم راضیم ماهی حداقل یک و نیم میلیون در آمد دارم، اما خدا به داد آن‌هایی برسد که این را هم ندارند، اشک در چشمانش حلقه زد و گفت: گرچه چیزی ندارم اما ماهانه به دو یا سه خانواده فقیر سر می زنم و در حد توان خودم برایشان چیزی می‌برم، اگر حتی چیزی نداشتم اقلا کفش‌هایشان را می‌دوزم و تعمیر می‌کنم و یا به درد دل‌هایشان گوش می‌دهم، با آن‌ها می‌خندم و می‌گریم.
39 سال است هنوز مستاجرم
من کاسبی هستم که نه مغازه‌ای دارم و نه دکه‌ای، هوای گرم و طاقت فرسای روزهای خرداد و تیر ماه و ایام زمستان شرایط برایم سخت می‌شود.
او که صاحب 4 فرزند دختر و 1 پسر است، ادامه داد: مجبورم سختی و درد پینه‌های دستم را که الان دیگر بی‌حس شده را تحمل کنم، پرداخت کرایه خانه‌های سنگین، پول آب، گاز، قسط همه این روزها دست به دست هم داده‌اند و شرایط را حاد کرده‌اند.
او با حسرت اینکه ای کاش نهادی باشد که حداقل یه دکه برایم تهیه کند، گفت: می‌دانم نباید از هیچکس انتظاری داشت ولی خب جا دارد از کمیته و سپاه که پشتیبان ماست نهایت تشکر را کنم.
در این حین یکی از مشتریان او آمد و من از او سوالاتی داشتم که گفت: آقای نیری سالیان سال است که هم چنان مشغول کفاشی است، رحم و مروتش به نیازمندان معروف است.
وی ادامه داد: خودش با وجود این که از قشر ضعیف جامعه محسوب می‌شود و درآمد ناچیزی دارد ولی همچنان سجده شکر به جا می‌آورد و به برخی نیازمندان کمک می‌کند.
منزلی 80 متری برای کفاش شهر سرابله احداث می‌شود
قنبر موسی نژاد مدیرکل کمیته امداد امام خمینی نیز در گفت‌وگو با فارس در ایلام بیان کرد: آقای نیری یکی از مددجویان کمیته امداد است و مبلغ 5 میلیون وام برای سرمایه کار در اختیارش قرار داده‌ایم.
وی افزود :در حال ساخت مسکن 80 متری برای این خانواده هستیم و حداکثر تا دو ماه دیگر کار ساخت مسکن آماده است این در حالی است خیرین خارج از استان نیز مبلغ 30 میلیون تومان کمک کرده‌اند.
مدیرکل کمیته امداد ایلام، تصریح کرد: برای فراهم ساختن دکه نیز با رئیس شهرستان، شهردار و فرماندار محترم رایزنی در حال انجام است و انشاالله نتیجه مثبت حاصل شود.
سیره اهل بیت( ع) از ابتدا انفاق به نیازمندان بود، در آیاتی از قرآن کریم آمده است که کمک به نیازمندان یکی از وظایف مسلمانان برشمرده شده است و نبود نیاز داخلی، شرط نیست، در آیه 9 سوره حشر بر این نکته تاکید دارد که تنها ملاک برای کمک به نیازمندان وجود توان یاری رسانی به هر مقدار ممکن در کمک کننده است.
انتهای پیام/970813 /خ
